podoba mi się i przez to nie jestem sobą ;/

Cześć,

kiedyś pisałam z chłopakiem starszym od siebie na fb. Nie znaliśmy się, mieliśmy 1 wspólnego znajomego. On nas sobie przedstawił, bo okazało się , że mamy podobne zainteresowania, książki, muzyka itp. On nie miał ani profilowego ani żadnych informacji o sobie nie podawał, więc za bardzo nie chciałam z nim rozmawiać. Jeśli już to rozmawiałam krótko to jak z każdym znajomym. Bez stresu.

Okazało się, że jest on osobą dość aktywną w swoim zawodzie, ogarniętą, profesjonalistą Zaczął takie wrażenie sprawiać na facebook. Wstawił profilowe. No i oczywiście zaczął mi się podobać. Wiedziałam, że z nim wcześniej rozmawiałam- zagajałam rozmowy- rozmawialiśmy normalnie, koleżeńsko, bez stresu. On jest z innej części Polski niż ja. Po kilku miesiącach powiedział, że jak będzie w centrum Polski w mieście X ( obok mojego) to zaprasza mnie na jakieś pokazy, performanse itp. Na początku nie chciałam jechać sama, nie miałabym noclegu, bałam się, że coś może się stać. Nie znałam go za bardzo, poza tym nie znałam jego środowiska i znajomych. Jednak on nalegał a ja w końcu pojechałam. I od razu mi się spodobał. Okazało się, że jest bardzo miły, otwarty, może trochę się wstydzi, ale jest spokojny i tak jak wydawało mi się, jest profesjonalistą w tym co robi. Kiedy mi się ktoś podoba ja się stresuję i albo zamykam- albo co gorsza zbyt otwieram. I za pierwszym razem było dokładnie tak jak w punkcie drugim. Otworzyłam się przed nim-wydawało mi się,że go zaintrygowałam,przegadaliśmy dwa dni. Dużo się o nim dowiedziałam, on o mnie. Wróciłam do siebie. Kontakt zamarł na kilka tygodni.

Ja oczywiście nie mogąc pogodzić się z myślą, że nigdy go nie zobaczę wpakowałam się w jakieś fundacje, wolontariaty i na miesiąc wylądowałam w mieście X gdzie on jeszcze stacjonował. Powiedziałam mu to, on się ucieszył i powiedział, że za każdym razem mam dzownić czy sms kiedy mogę się spotkać to coś ogarniemy. Więc tak robiłam. Spotkaliśmy się tak kilka razy. W pewnym momencie zauważyłam, że to ja wychodzę z inicjatywą spotkań ( bo wiedziałam, że mam określony czas w tym mieście), że robiłam wszystko szybko, bez zastanowienia. Pisałam z nim też na szybko, ale z czasem zauważyłam, że on zaczyna mnie albo olewać albo brać na wstrzymanie. I wtedy niestety wkręciłam go sobie bardzo. Raz pojechałam z mojego miasta do miasta X z moimi znajomymi- nie powiedziałam mu że będę- spotkaliśmy się przypadkowo. Od tej pory coś się zmieniło, zaczął mi inaczej pisać. Na luzie ale jakby do kumpla. Nie wiem czy to oznaka tego, że obraził się na mnie, że mu nie powiedziałam o przyjeździe i od razu friendzone czy po prostu dobrze się czuł w moim towarzystwie, luźno i tak chciał tą znajomość kontynuować.



Po którymśtam spotkaniu powiedział abyśmy nie zrywali kontaktu. Widział, że jestem nieogarnięta, szybka, i robię wszystko czasem na odwal się. A on jest perfekcjonistą, wolniejszym typem, spokojniejszym. Nawet kiedy rozmawialiśmy wydawało mi się, że albo nie jest zainteresowany tym co mówię i na siłę ze mną siedzi, albo to jego sposób bycia i taki jest wyczilowany.



Po ostatnim spotkaniu miał mi coś napisać, nie napisał- czekałam 2 tyg- napisałam sama. Odpisał po tygodniu.MImo,że wcześniej był dostępny. Olałam to na dwa miesiące. W sylwestra coś mnie tknęło i napisałam mu sms z życzeniami- nie odpisał. Stwierdziłam, że rozumiem, koniec znajomości. Nie pisałam.

Oczywiście on napisał później na fb. I znowu rozmowy zaczęły się bardziej oficjalnie. A kiedy ja zaczęłam do niego pisać- on znowu wrzucił na luz i zwracał się do mnie bardzo luzacko. Więc znowu nie wiem czy to jest dobry znak czy nie. Później pomógł mi w zadaniu na uczelnię ( bo akurat z tego robił dyplom), podziękowałam on oficjalnie odpisał. Po tygodniu wysłałam mu link z czymś co lubi jednak rozmowa nie została kontynuowana przez niego. Dosłownie 3 zdania, moja odpowiedź i to wszystko.



Piszę to bo mam problem. Nie widzieliśmy się od kilku miesięcy. I za 3 tygodnie znowu w mieście X jest pewien pokaz na który ja chciałam się od kilku tygodni wybrać. W mieście X nadal on siedzi. Wiem, że tam będzie, bo dodał się na facebook.

Chciałam tam pojechać, już zorganizowałam sobie nocleg u koleżanki. Jednak go nie poinformowałam. Mam to zrobić? Czy spotkać się z nim spontanicznie na tym pokazie? Prawdopodobnie pójdę na niego sama, bo ta koleżanka się tym nie interesuje.

Wiem, że za dużo analizuję. Nic między nami nie było. A ja sobie wymyślam jakieś problemy.

Tylko, że już raz zrobiłam podobnie, pojechałam na pokaz nie powiadomiłam go, spotkaliśmy się przypadkowo a on się spytał czemu nie powiedziałam mu, że jestem :)



Ale od tamtego momentu minęło prawie pół roku. Nasz kontakt jest sporadyczny, raz na tydzień, dwa ( Obecnie)> Wcześniej jak mówiłam nie pisałam dwa miesiące.

Nie wiem czy on kogoś ma, nie mam pojęcia co obecnie robi.

Doradźcie czy jechać i nie powiadamiać go czy napisać że widziałam, że się dodał i że widzimy się tam? Nie będzie to zbyt natarczywe?

A z drugiej strony może widząc mnie na tym pokazie pomyśli sobie, że go szpieguję?



Już mam takie beznadziejne myśli. Podoba mi się i mam blokadę, stresuję się przed nim bardzo. A wiem, że wtedy kiedy byłam spontaniczna i luźna on do mnie pisał bardzo często :)
Chodzi o to, że ja sobie coś pomyślałam na samym początku. Założyłam, że będzie to inna relacja niż koleżeńska. I dlatego tak strasznie się spinałam i stresowałam przy nim. Nawet kiedy odpowiadałam mu na fb były to wiadomości czasem oficjalne, tak jakbym chciała się mu przypodobać. I boję sie, że on zauważył, że coś się zmieniło, wyczuł, że jestem inna niż wcześniej.
Tylko, że ja nie lubię z nim pisać, wolę normalnie rozmawiać :/ A się wstydzę bo mi się podoba. I mam problem.




Pozdrawiam,