Pożądanie czy rozsądek?

No właśnie, czym się kierować pożądaniem czy rozumem i rozsądkiem?
Ale może od początku. Jest pewien facet, ma 29 lat, jakoś z pół roku temu wrócił do Polski, a my poznaliśmy się jakoś 3-4 miesiące temu na imprezie. Od pierwszego spotkania złapaliśmy niesamowicie dobry kontakt. Naprawdę jeszcze nigdy w życiu nie spotkałam osoby, z którą od samego początku mogłabym rozmawiać o wszystkim. W zasadzie sama byłam w szoku, że aż tak się przed nim otworzyłam, ponieważ mówiłam mu o rzeczach, które wie tylko moja rodzina i przyjaciółka.
Niedawno zaczęliśmy się spotykać, widzieliśmy się 5 razy. I na prawdę ma wszystko czego zawsze chciałam od faceta: inteligentny, zabawny, przystojny, mamy wiele wspólnych tematów. Najbardziej podoba mi się to, że mogę z nim rozmawiać z nim dosłownie o wszystkim, o poważnych rzeczach, ale i o jakiś nieistotnych pierdołach i to że czuję się w jego towarzystwie mega swobodnie (a należę do osób dość nieśmiałych i zawsze mija więcej czasu nim będę w pełni sobą).
Mówił, o tym że wie, że dzieli nas dość spora różnica wieku, ale niesamowicie mu się podobam i wie, że on mi też. (Mam 20 lat)
I teraz do sedna... on tak niesamowicie mnie kręci, że aż siebie się sobie dziwię (nie znałam siebie od tej strony). Byłam u niego w mieszkaniu w środę, oglądaliśmy filmy, piliśmy wino, rozmawialiśmy, śmialiśmy się i prawie się z nim przespałam. Nie wiem jak to się stało, w zasadzie to wiem, ale gdy z nim jestem to nie panuje nad sobą. Wylądowaliśmy u niego w łóżku i nim się obejrzałam miałam na sobie tylko majtki. Dodam, że jestem dziewicą. W pewnym momencie się przeraziłam, co my tak w ogóle robimy, na co on odpowiedział, że spokojnie nie będziemy uprawiać seksu, tylko się lepiej poznamy.
Jednak największy problem polega na tym, że on aktualnie poszukuje pracy i bardzo możliwe, że wyjedzie za 2-3 tygodnie, a może zostanie nam miejscu. Ja od 2 lat nie miałam nikogo, byłam tylko na 2 kiepskich randkach i na prawdę czułam się strasznie samotna. Dlatego potrzebuję kogoś stabilnego, prawdziwego, normalnego związku. A z nim jest to raczej niemożliwe.
Spanikowałam i spotkałam się z nim wczoraj, mówiąc, że jednak powinniśmy wrócić do tego etapu naszej znajomości, w którym tylko rozmawialiśmy, powiedziałam o wszystkich obawach, że nie chcę się zaangażować skoro nie wiadomo czy nie wyjedzie. Ale tak na prawdę to sama nie wiedziałam, czy chcę skończyć to co się między nami działo, więc znowu zaczęliśmy się całować. Kazał mi się zastanowić, czego chcę i jeśli będę chciała dalej się spotykać to mam dać znać, tylko że muszę być tego pewna, bo wyrósł już z takich sytuacji, że jak za każdym razem się do siebie zbliżymy, to ja będę miała jakieś wątpliwości. I dodał, że jak już rozmawiamy szczerze, to jeśli dalej będziemy się widywać, to uprzedza, że będzie próbował zaciągnąć mnie do łóżka.
I teraz cały czas zastanawiam się czy dobrze zrobiłam. Z jednej strony, wiem, że tak bo momentami mam wrażenie, że jemu chodzi tylko o seks (chociaż z drugiej strony jaki facet w jego wieku, by tego nie chciał skoro się z kimś spotyka?), plus, wiem że jeśli wyjedzie najprawdopodobniej będę żałować, że aż tak się do niego zbliżyłam, ponieważ strasznie szybko przywiązuje się do ludzi i później będę rozpaczać, jaka to byłam głupia. Z drugiej jednak strony, żałuję, że nawet nie spróbowałam i od razu się wycofałam. Czuję się strasznie zagubiona i już nie wiem co robić...

Dodam, że podczas naszej rozmowy mówiłam mu też, że to do czego między nami doszło, dzieje się dla mnie za szybko, że swój pierwszy raz chciałam przeżyć z kimś, kto mnie kocha i ja jego, a nie dlatego, że się sobie podobamy i się pociągamy. I że nie chcę takiej sytuacji, że się z nim prześpię, a on wyjedzie np. po tygodniu, bo wiem że wtedy będę tego żałować.

Pewnie teraz wydam się wszystkim głupiutką gówniarą, ale na prawdę całe życie wszystko analizuję, gdy mam jakieś wątpliwości to się wycofuję, nie robię głupich rzeczy. Dlatego czasem żałuję, że nie potrafię przestać myśleć i robić tego na co mam ochotę, co sprawia mi przyjemność.

I dzięki, jeśli komuś chciało się to wszystko czytać.