zauroczenie

Dla odmiany zajmij się rozmyślaniem o swoim mężu zamiast skupiać się na boskości i chemii zonatego kolegi... Sama się nakrecasz, dlatego zapomnienie zauroczenia ci nie wychodzi. Zamiast odciąć się od gościa, czując jakie to niesie ze sobą niebezpieczeństwo, to lecisz jak ta cma do ognia... Ogarnij się.

A jak w malzenstwie sie uklada?

KokosowaNutka napisal(a):

A jak w malzenstwie sie uklada?

Hmmm. . i chyba tu leży mój problem. Jest źle . Z mężem znamy się ponad 20 lat, mamy nastoletnie dziecko. Na początku było super-pierwsze parę lat, później- praca koledzy, alkohol, agresja. Osobiście wiem, że powinnam dla własnego dobra zakończyć ten związek-dojrzewam to tego coraz bardziej, wiem również, że nie mogę i tak naprawdę nie chcę, podrywać cudzych mężów . Jednak ta sytuacja mnie przeraża na swój sposób bo czuję się tak jakbym faktycznie znalazła kogoś bliskiego. Dziwne te ludzkie uczucia...Nie mówię o tym nikomu co czuję. Z własnej ,nieprzymuszonej woli ograniczyłam możliwość spotkań z tym kolegą bo zdaję sobie sprawę, z tego, że to nie zbliża mnie do racjonalnego postrzegania tego co się dzieje. Znam wielu mężczyzn wolnych i żonatych jednak nic nigdy takiego mi się nie przytrafiło w stosunku do ich osoby, co do tego,jednego którego wiem, że nie powinnam tknąć- i pewnie nie zrobię tego ale na prawdę ciężko przez to wszystko przejść we własnej głowie.

Dzieciak już duży, a skoro w małżeństwie ci źle z powodu alko i kolegów męża, to najpierw ogarnij małżeństwo, dojrzej do tego, żeby podjąć decyzję co dalej z małżeństwem i weź odpowiedzialność za swoje życie.
O koledze z pracy sobie pofantazjuj - to poprawi ci humor, ale za cholerę nie przekładaj tego na real.

napisal(a):

zajmij się rodziną. Proste. A jak nie, to się rozwiedź i po sprawie.

Hmm tak jak piszesz to tylko zauroczenie i "chemia"...gorzej jak ta chemia z jego strony zniknie po kilku intymnych spotkaniach. Moze byc male suprise ;)

No właśnie skoro to zauroczenie to na pewno niedługo przejdzie