Zdrada po 26 latach małżeństwa

Witam serdecznie, nie wiem czy nie powinienem wybrać działu związanego z rodziną-w razie czego proszę o skorygowanie...

Mam 62 lata, moja żona 58, pozostajemy w związku małżeńskim od 26 lat.
3 lata temu żona przeszła poważną operację serca, później rehabilitację i wyjazdy do sanatorium. W skrócie skąd mój post: Kilka dni temu żona wyjeżdzała na taki zdrowotny wyjazd-jednak kręciła,że nie jedzie z koleżanką z którą była umówiona,ale ze znajomym. Oczywiście nie puściłbym jej z obcym mężczyzną,więc wziąłem taksówkę za 500zł, bo nie mamy samochodu( to miejscowość do której nie ma bezpośredniego dojazdu, a żona boi się przestrzeni i nie wyjeżdża nigdzie sama,więc to była jedyna możliwość) .
Następnie gdy zapaliła mi się czerwona lampka w głowie- sprawdziłem jej laptopa.Pokazał,że żona od 4 lat utrzymuje z jakimś mężczyzną kontakt o charakterze seksualnym, i to z nim pojechała kilka dni dni temu wyjechała do sanatorium.
Gdy zadzwoniłem- rozmowie żona zaprzecza wszelkim zarzutom,natomiast ja dysponuję w tym momencie wydrukami jej rozmów z gg, skype,(ona jeszcze nie wie ze je mam) z których wynika jednoznacznie,że mężczyzna wspomniany wcześniej nie jest jedynym z jakim żona utrzymuję tego rodzaju kontakt, spotykała się również z innymi
.Mieszkamy we własnościowym m3, dziecko jest dorosłe i nie mieszka z nami.
Moje dochody stanowi świadczenie przedemerytalne, żony-najniższa renta(nigdy nie pracowała, gdyż po ślubie wydało się że jest ciężko chora na serce co zataiła wcześniej).
Długo by pisać o naszych trudnych relacjach, niech czytelnikom wystarczy do obiektywnej oceny sytuacji ,ze zawsze dbałem o rodzinę, i byłem uczciwy, próbowałem rozmawiać naprawiać,. Wszystkie próby kończyły się jej histerią, "przerzucaniem piłeczki", aby oddalić sedno problemu a wyciągnąć inne rzeczy, ale pomimo to zawsze powtarzała,że mnie kocha, a przy rodzinie zawsze zachowywała się jak "kochana żoneczka".

Po odkryciu,że przez 4 ostatnie lata byłem robiony w konia, (a był to naprawdę wielki czas poświęceń dla niej, np. opłacenie operacji na sercu wg lekarzy ratującej jej życie, chociaż z pieniędzmi było bardzo ciężko,ale udało się jakoś zdobyć, oraz inny olbrzymi nakład finansowy w jej życzenia, o których już nie chcę się nadto rozpisywać) wiem,że nic się już nie zmieni, bo jest to osoba niereformowalna i pozbawiona wszelkich skrupułów, ponadto nigdy się nie czuje winna- czuje się tylko przyłapana i obwinia za to wszystkich dookoła . Nie zadecydowałem jeszcze na pewno co zrobię, na razie zebrałem dowody jej zdrad.
Chciałbym dać jej szansę wytłumaczenia się,ale nie wiem czy jest tu jeszcze co tłumaczyć.

Zapytałbym z punktu widzenia prawnego, jak może wyglądać taki rozwód,ale nie wiem czy znajdzie się tu ktoś doświadczony, albo w podobnej sytuacji,

Zapytam natomiast co można zrobić w sytuacji konfliktu moralnego ze sobą?
Mamy tylko własnościowe m3,i każdy podział skaże schorowaną żonę na życie w którym nie jest w stanie opłacić sobie rentą nawet rachunków. Czy powinienem przestać się tym przejmować, bo przecież każdy musi ponieść konsekwencje swoich czynów?Jeżeli miałaby szukać pomocy to ma rodzinę, matkę,siostrę. Nasza córka jest też negatywnie nastawiona, bo też była okłamywana. Z drugiej strony żyć z kimś takim z wygody i dalej być "dojonym"z pieniędzy też wydaje się po czymś takim niewyobrażalne. Być skrzywdzonym i jeszcze dalej wciąż na tym tracić. To co teraz odczuwam jest niewybrażalne, cała gama okropnych emocji, od urażone męskiej dumy, po uczucie całkowitej naiwności-jak można tak kogoś wykorzystywać i zburzyć całe zaufanie w ludzi?
Nie jestem już młody i nie wiem jakie mogą być konsekwencje albo rozstania, albo zostania.
Czy ktoś przechodził taką zdradę po latach i może się ktoś wypowiedzieć?
Chętnie odpowiem na dodatkowe pytania co do naszego małżeństwa.
Pozdrawiam