Dziewczyna chce mnie zostawić.. co robić?

Witam. Jeśli to nie odpowiedni temat, to wybaczcie. Mam 21 lat, a moja dziewczyna 26. Spotykamy się 4 miesiąc. Ostatnio stwierdziła, że nasz związek nie ma sensu, ponieważ ja ciągle ją inwigiluję. Zgadza się, czytałem jej prywatne wiadomości, ale nie robiłem tego dla zabawy i sportu. Była to moja jedyna droga do dotarcia do jej głowy, kiedy ona w trakcie spotkania zachowywała się tak, jakby miała do mnie jakieś pretensje, jakby miała jakiegoś focha. Ciężko mi było patrzeć, jak nie cieszy się ze spotkań, jakby były one dla niej jakimś ciężarem. Oczywiście nie zawsze tak było, raz było naprawdę dobrze, by drugi raz gorzej i tak na zmianę. Na początku próbowałem pytać o co chodzi, co ją męczy, czy ma jakiś problem, ale ona zbywała to lakonicznymi odpowiedziami albo irytacjami, że w ogóle pytam. Jej prywatne wiadomości były dla mnie okazją do znalezienia istoty jej problemów, o których nie chciała mi mówić. Początkowo nie miałem się do czego przyczepić, określała mnie jako ‘fajnego’, a jej wątpliwości dotyczyły mojego statusu życiowego, który jest na lepszym poziomie niż jej, mojego braku pracy, naszej różnicy wieku i jej obaw, że ją zostawię z tego powodu. Pierwszy raz zrobiłem jej aferę kiedy właśnie ze względu na mój status napisała szczerze swojej koleżance, określając mnie pewnymi trzema wyrazami (nie były to wulgaryzmy, ale negatywne określenie mojej osoby, pogardliwe). Nie spodziewałem się tego akurat po niej, chciałem ją z tego powodu zostawić, ale ona przepraszała, dzwoniła, pisała. Wybaczyłem jej, jednocześnie przepraszając za to, co sam zrobiłem. Obiecałem sobie, że nie będę tego robił, ale gdy znowu widziałem ten samą minę, robiłem to po raz kolejny, a moje podejrzenia wzrosły, kiedy ta zmieniła hasło. Zrobiła to po rozmowie z tą samą koleżanką, której napisała, że „kiepsko” się nam układa, że „to chyba nie to” itd. Potem okłamała mnie, kiedy zapytałem żartobliwie „co robi i czy z kimś bajeruje”. Powiedziała, że rozmawiała tylko ze mną i koleżanką, a okazało się, że jeszcze z dwoma z innymi typami, którzy obaj na nią lecą, z czego jeden wciąż namawia ją na seks. Zagłębiając się w historię jej rozmów dowiedziałem się o niej szokujących dla mnie faktów, które w innym świetle postawiły jej osobę, w stosunku do tego, o czym zawsze mnie zapewniała. Wyjazd z żonatym facetem kiedy miała chłopaka, czy wcześniejsze ustawki na seks z jednym z gości, z którym ostatnio gadała. Oczywiście, nie mam twardych dowodów na to, że te i inne konwersacje przekuwają się w jakieś realne spotkania obecnie – wydaje mi się, że nie – to każdego dnia mam coraz większe wątpliwości. Te sprawy tak leżały mi na wątrobie, że znów jej o tym powiedziałem. Poczuła się rozczarowana i stwierdziła, że to nie ma sensu. Kiedy zadałem jej parę pytań weryfikujących jej szczerość, w odpowiedzi uzyskałem półprawdy. Mam świadomość, że postępuję źle będąc aż tak nieufny, ale jednocześnie nie chcę się dać nabić w butelkę, wyjść na frajera z przyprawionymi rogami, czy ofiarę zabawy uczuciami, kiedy bez reszty straciłbym już dla niej głowę. Jednocześnie ją kocham i potrzebuję jej. Wiem też, że brudy przeszłości powinny zostać tam gdzie ich miejsce, ale mam obawy, czy będzie aż tak konsekwentna w swojej wierności będąc ze mną. I jaki jest jej prawdziwy stosunek do mnie. Czy jest ze mną, bo nie chce być sama, czy w ogóle coś do mnie czuje, a za plecami myśli i mówi co innego. Czuję, że raczej mnie nie kocha i obawiam się, czy kiedykolwiek pokocha. Być może jej nie imponuję, a ona w związku z tym, że sama nie ma pracy, chciałaby stabilnego faceta z poukładanym życiem. Lubi pieniądze, są dla niej ważnym elementem życia. Powiedziała kiedyś komuś: „jak nie ma kasy, nie ma miłości”. Od niej się jednak tego nie dowiem, bo wg niej wszystko jest ok w naszej relacji. Mimo wszystko staram się być dla niej jak najlepszy, w miarę swoich możliwości. Cały czas się ze mną spotyka, więc chyba nie jest jej ze mną aż tak źle, nie szuka chyba pretekstu do rozstania. Nawet mimo tej drugiej akcji (po której długo ją przepraszałem) nadal ze sobą jesteśmy, choć nie wiem na jak długo. Zauważyłem, że trochę bardziej zaczyna mi dogryzać, jakby z zemsty. Poinformowała mnie protekcjonalnym tonem, że spotka się z koleżanką na piwo (o ile z nią..) i boję się, co tam wspólnie wymyślą. Nie wiem co robić, nie chcę jej stracić, kocham ją, choć nie wiem tak naprawdę za co.