staż

Cześć wszystkim,
Od 2 miesięcy jestem na stażu, nie jest to staż związany z moim wyuczonym zawodem, zdecydowałam się jednak na niego gdyż została wycofana możliwość składania wniosków a zależało mi na zdobyciu doświadczenia. Zainteresowałam się więc pracą biurową. Jakoś tak się złożyło, że dostałam staż od razu, po pierwszej rozmowie z pierwszym "pracodawcą". I może tutaj popełniłam błąd...Jak napisałam wyżej miała być to praca biurowa, a w efekcie okazała się bardziej fizyczna niż moja poprzednia praca. Nie dbam o wizerunek firmy jak to było w umowie, nie mogę pozwolić sobie na ładny wygląd w pracy bo szkoda mi do niej ubrań, nie zajmuję się do końca tym co było omawiane na rozmowie kwalifikacyjnej. Nie mówię, że nie jestem zadowolona, w pewnym sensie cenię sobie różnorodność, uczę się wielu rzeczy, w biurze również. Jednak nie mogę znieść atmosfery w pracy, między mną a jednym z pracowników, który pełni rolę menadżera, głównego dowodzącego, są zgrzyty. Osoba ta po mnie krzyczy, a jeśli nie krzyczy zwraca się do mnie z tonem, który sprawia mi przykrość i upokarza. Oczywiście zdarzają mi się pomyłki, nie jestem krystaliczna, ale uważam, że skoro jestem na stażu mam prawo do pomyłek. W dodatku nie są to pomyłki, które nie zdarzałyby się również pozostałym pracownikom, a tylko mi się zwraca uwagę i to w przykry sposób. Praca która przysparza mi pomyłek i upomnień nie należy nawet do moich obowiązków, nie jest zawarta w programie stażowym. Od dłuższego czasu są nawet sytuacje kiedy to ja zauważam i poprawiam błędy osób "nade mną". Czasami się nudzę w pracy, a czasami są takie dni, że nie wyrabiam, nie potrafię zrobić wszystkiego co mi się każe i w wymaganym czasie, nie wynika to z mojej powolności tylko z ilości. Szef zasugerował mi, że będę zostawać w pracy dłużej jak się nie będę wyrabiać. Nie podoba mi się to wszystko, a z drugiej strony jestem tchórzem i boję się porozmawiać z szefem. Stresuję się, nie potrafię się zrelaksować, ciągle o tym myślę, odbija się to na moim zdrowiu. Żeby było zabawniej po przyjęciu na staż okazało się, że czeka mnie operacja, po której będę na zwolnieniu lekarskim od 4 do 8 tygodni, czeka mnie rehabilitacja. Podejrzewam, że w okresie zwolnienia lekarskiego szef nadal będzie wymagać ode mnie żebym robiła różne rzeczy w domu, będzie dzwonić, to taki typ człowieka. Nawet po powrocie nie będę mogła pracować w sposób w jaki pracuję teraz, fizyczna praca odpada na min 4-5 miesięcy. Szef o tym jeszcze nie wie, operacja miała być miesiąc temu ale z chęci bycia lojalną przeniosłam ją na inny termin. Nadal czuję się winna z jednej strony, mam wyrzuty sumienia wobec człowieka, który nawet nie zatrudnia mnie za własne pieniądze, nie spełnia do końca warunków umowy, to chyba syndrom sztokholmski... Nie wiem jak się bronić bez jeszcze bardziej przykrych dla mnie konsekwencji. Parę osób doradziło mi abym poczekała do operacji.
Nie wiem czy jesteście mi wstanie coś doradzić, czy ktoś był w podobnej sytuacji, albo jak ją ktoś ocenia z punktu widzenia pracodawcy. Chciałabym przeczytać cokolwiek, nawet jeśli to nie będą słowa pocieszenia.
Z góry dziękuję.