Gra o Tron

Myślę, że serial ten jak mało który zasluguje na osobne miejsce, gdzie można podyskutować na spokojnie w gronie wiernych fanów. Szczerze przyznam, że nie zaliczam sie do tej ostatniej grupy. moi znajomi po kilka razy obejrzeli wszystkie serie, a ja ledwo przebrnąłem jeden raz przez całą historię.

Czytam teraz powieśc i chyba to skłoniło mnie by jeszcze raz przyjrzeć się serialowi. Z pewnością jest świetnie zrobiony, od początku twórcy przyciągnęłi do ekranu spora widownię znanymi nazwiskami. Trzeba jednak przyznać, że aktorstwo to jedna z najmocniejszych stron tej produkcji. Osobiscie współczuje osobom odpowiedzialnym za casting, ponieważ Gra o Tron to nie lada wyzwanie. Ilość liczących sie postaci jest zastrasająca, a przecież w tej historii nie wiadomo kto okaże się wiodącą osobistością, a kto zginie w kolejnym odcinku. Oczywiście dużo mniej zagadek jest przed tym, kto przeczytał dzieło GRR Martina. Niestety nie jest ono ukończone jeszcze i wiele pozostaje w sferze domysłów.
Póki co w TV możemy cieszyc oczy 4 sezonem, coraz większą ilością cycków i zwrotów akcji.

Zaczne jednak od początku.

1 sezon to arcydzieło. Praktycznie 1:1 przeniesiona powieśc na ekran. Niesamowity nastrój, barwne postaci, wciągająca historia, wiele niedomówień, tajemnic, troszkę za dużo polityki, ale da się to scierpieć. Sean Bean jako Ned Stark to wielka sprawa. Nie wiem czy ktos bardziej pasuje do tej roli. Taki dojrzalszy Boromir. Fantastycznie to zagrało. W serii tej dopiero poznajemy kolejnych bohaterów i pomniejsze osobistości, nie podejrzewając nawet, że autor powierzyl im wielkie role w swej sadze. Od samego początku sympatię zyskuje Tyrion, rodzina Starków, olśniewająca Daenerys. Od początku też nienawidzimy Lannisterów. Świat wydaje się byc czarno-biały a jednak taki nie jest. O ile korowód postaci może przyprawić o ból głowy o tyle jeszcze bardziej dezorientują widza motywy jakie nimi kierują. Honor, władza, miłość, wiedza, siła, przebiegłość, lojalność, zdrada, ród, historia, każdy kieruje się czymś innym w swoim życiu. Stąd tak barwna jest ta opowieść.
Wielu uważa, że ród, jego historia i nazwisko są najwazniejsze, ale są tacy co pluja na to i po prostu chcą przeżyć. Są tacy co kieruja sie honorem, inni wręcz przeciwnie, po trupach dążą do władzy. Każdy ma swoje racje i potrafi ich bronic do śmierci.